In deze wandel podcast ga ik een experiment aan. Je kunt luisteren naar een onvoorbereide aflevering. Hoe breng ik het er vanaf? Luister mee naar deze verrassende episode. Het is uiteindelijk een mindful wandel aflevering geworden.
Links en verwijzingen in deze podcast episode
- The Walk with Father Rotherick
- Blogpost over buurt trends
‘Zou je me kunnen zeggen welke kant ik uit moet?'
‘Dat hangt er nogal van af waar je naar toe wilt' zei de Kat.
‘Dat kan me eigenlijk niet zoveel schelen' zei Alice
‘Dan maakt het niet uit welke kant je op gaat' zei de Kat
– LEWIS CARROLL, Alice in Wonderland
Transcriptie
Vandaag ga ik een experiment aan. Ik ga kijken of ik een podcast ‘random’ kan
opnemen.
Ik weet nog niet het onderwerp. Ik weet nog niet het begin en het eind, en ik heb
ook geen aantekeningen gemaakt. Het lijkt me heel erg leuk om te improviseren en
om te kijken of ik dat kan. Om te kijken of dat lukt. De aanleiding daartoe is een boek dat ik
aan het lezen ben en dat gaat over het geven van Ted-Talks. Hoe je dat doet.
En Hoe een Ted-Talk in elkaar zit. Waarom die zo goed is en waar je aan kunt
denken als je een Ted-Talk houdt.
Het leek mij heel erg leuk om een aantal
dingen die ik tot nu toe in het boek heb gelezen (ik heb denk ik nog maar 10%
gelezen), om die toe te passen en om te kijken of dat werkt, of het gewoon een
hele leuke podcast aflevering wordt. Wat me nou zo leuk lijkt is om te gaan
kijken of ik een interessante aflevering kan maken zonder vastomlijnd kader.
Zonder eerst dingen op papier te hebben gezet en dat maakt het spannend voor mij,
maar misschien voor jou ook wel als luisteraar, want je weet niet waar dit
verhaal heen gaat. Ik weet niet wat ik allemaal ga vertellen.
Het leek me leuk om dit experiment aan te gaan en vind het spannend.
Dat kun je misschien ook een horen aan mijn stem.
Ik zit me nu ineens te bedenken dat deze podcast aflevering misschien wel een
beetje lijkt op de podcast ‘The walk’ van father Roderick. Dat is een Nederlander en
die gaat altijd uit wandelen tijdens het opnemen van zijn podcast
en dan merk je dat hij langs allerlei gebouwen loopt en onder het spoor door
loopt bijvoorbeeld. Dat hoor je aan dan aan de bijgeluiden die hij opneemt.
Hij is dan rustig aan het wandelen en gaat vertellen. Dat werkt heel erg
Leuk, omdat het spontaan is. Je leert hem kennen via hun wandelingen, via de dingen
waar hij aan denkt en door zijn lopen vaakt hij zelf ook geïnspireerd om
dingen te vertellen en dat maakt het leuk om naar te luisteren. Spontaan om
naar te luisteren. De onderwerpen gaan altijd over diverse facetten van het
leven. Diverse inspiratiebronnen waar hij dat vandaan haalt. Ik luister regelmatig naar zijn podcast
ik vind het gewoon heel erg leuk om naar te luisteren.
Dus father Roderick ‘The Walk' dat is de podcast waar deze podcast aflevering
een beetje naar geïnspireerd is. Daarom een ‘random' versie van deze podcast aflevering, want waarom moet je dat het goed voorbereiden? Het ligt alleen maar aan mezelf, aan mijn
eigen ego omdat ik het zo goed wil doen. Misschien is het ook wel eens leuk om
gewoon naar een andersoortig verhaal voor mij te luisteren. Om dieper met mij
contact te komen en ik met jou als luisteraar. Dat je andere dingen van
me hoort dan die dan je van me gewend bent.
Ik kom namelijk net terug van een wandeling in het bos. Ik maak dagelijks een wandeling met mijn honden. Het bos ligt hier echt 50 meter vandaan. Ik ben zo'n gelukkig mens, dat ik zo dichtbij het bos woon en dan nog eens een keer een hondenlosloopbos waar honden echt los kunnen lopen in het bos.
Gewoon direct als ze de weg oversteken al los kunnen en dan kan ik heerlijk met ze gaan
wandelen. Het is best een uitgestrekt gebied waar ik kan lopen dus ik kan een heel eind weglopen. Wandelingen bestaan ook altijd uit namen dus een rondje ‘ooievaars' noem ik dat bijvoorbeeld.
Dat is langs een boerderij waar in zomer ooievaars opgroeien of een rondje ‘Ginneken' dat is niet in het bos maar dat is een rondje door de wijk lopen of een rondje ‘Ruitersbos' een ander stukje
wijk of een rondje ‘koeien bos' noem ik dat. Dat is een gedeelte van de bos waar koeien rondlopen,
dus zo hebben alle wandelingen een naam. Zo kunnen mijn man en ik aan elkaar
vertellen van welke behandeling we willen lopen of
welke wandeling we hebben gelopen. Dat we weten waar we gelopen hebben.
Soms is het ook wel leuk om een nieuwe wandeling te ontdekken of een
nieuwe wandeling te maken. Je gaat heel snel met wandelingen
(tenminste ik ga heel snel) terug naar patronen die ik. Dus een
wandeling maken zoals ik die gewend ben. Een rondje ooievaar en nog eens keer een
rondje ooievaar. Ik moet ook wel zeggen dat in de zomer altijd andere wandelingen maak dan in de winter.
Het is heel raar, maar het is nu eenmaal zo, en misschien is het ook wel niet zo raar want in de winter is
het vaak donker 's avonds en wil ik niet in het bos lopen, dus lopen we in de wijk. In de zomer kun je 's avonds nog echt een extra lange ronde gaan wandelen, daarom pakken we dan vaak ook nog de
wandelschoenen om echt even te gaan doorstappen. Om echt nog even te genieten van de natuur. Ja, gewoon aangenaam.
Zo'n wandeling, hoe kom ik daar nu op. Ik kom er via father Roderick van 'the Walk' op.
En Ik vind het wel heel erg leuk om te merken dat hij zijn podcast echt zo spontaan opbouwt en begint te vertellen over zijn leven en over zijn gedachten. Ik dacht eigenlijk ineens toen ik
het idee had om spontaan een podcast episode op te nemen.
Ging ik misschien toch weer stiekem aan een leidraad denken en kon ik een voorbeeld
nemen aan zijn podcasts raar is dat hè dat een mens toch een gewoontedier is.
Ook met wandelingen maar ook met podcast opnemen blijkbaar. Heel bizar, maar
zo is het nou eenmaal. Ik kom dus terug van de wandeling.
De honden die liggen lekker hier achter me uit te rusten en zijn rustig en daardoor kan
ik lekker rustig een podcasten episode opnemen.
Je merkt in het bos dat het echt winter is. Dat de zon lager staat. Die zo heel mooi
door de bomen schijnt. Het bos gebruik ik ook wel voor mijn inspiratie om na te
denken over trends en ook inspiratie op te doen voor podcast episode's of voor
blog posts.
En om na te denken hoe ik dingen wil verwoorden en vaak
verzin ik ook wel bewoordingen of uit een uitleg voor trends die ik gespot
heb en dat doe ik tijdens mijn wandelingen. Dan komt de geest tot rust en dan komen de dingen naar boven waar ik over na ben gaan denken. Dan komt er vaak ook een connectie. Die ik kan maken
tussen bepaalde dingen die ik gezien heb en dat ik daar een lijn in kan vinden en de
uitleggen kan geven. Waarom dat gebeurt in de maatschappij.
Zo had ik vanochtend een artikel gelezen in de krant en dat ging over elkaar gedag
zeggen op straat en ik heb daar drie jaar geleden een blogpost over
geschreven over het fenomeen dat je (en dat is ook weer een ervaring van tijdens
het wandelen. Hoe kom ik er op zou je bijna zeggen) dat je 's avonds het
wandelen bent en dat je dan bijna tegen iemand op botst en “goedenavond”
zegt en dat diegene dan niks terugzegt.
Heel bizar. Het maakt het leven
zo veel makkelijker en leuker om dat wel te doen maar blijkbaar is het dus een
gewoonte bij sommige mensen om het niet meer te doen en zijn we een beetje van
elkaar aan het vervreemden en dat zijn dingen die ik dan op merk.
Dingen die ik aan elkaar verbind. Dus, ik denk dan van “waarom zeggen mensen mij
dan niet gedag”? Hoe komt dat nou? Mensen die geïsoleerd zijn. Geen zin hebben om gedag te zeggen. Misschien met andere dingen bezig zijn.
In zichzelf gekeerd zijn. Het kunnen van allerlei dingen betekenen. Ik vond
het wel heel erg leuk dat ik vandaag dus een artikel daarover las in de krant. Over
verbinden en daar werden nog een aantal andere dingen ook in genoemd.
Dat je het leven zo veel aangenamer maakt door aandacht aan elkaar te besteden en
dat je het leven zo veel makkelijker maakt door
andere dingen voor elkaar te doen. Dus ook echt in actie komt om een ander
te helpen.
Dat vond ik wel mooi. Ik heb eigenlijk het hele artikel nog niet eens helemaal door gelezen.
Ik heb meer koppen gesneld maar vond het wel typerend en vond het ook wel heel erg leuk dat meer mensen
dingen opvallen.
Zoals dat we elkaar niet gedag zeggen op straat en dat je zo veel
blijer wordt als je net even is kunt doen voor een ander al is het maar een
spijkertje in de muur slaan voor de buurvrouw die dat zelf niet kan.
Ja, de buurt. De buurt die is eigenlijk toch onze motor. Dat is toch de motor in
ons leven. Een buurt waarin we leven maakt zoveel deel uit van ons leven al zou je dat niet bedenken, maar het is toch stiekem wel zo. Je woont in een buurt. Je kent je buurman of buurvrouw misschien niet eens bij naam, maar je weet wel ‘wie' het is je kunt hem herkennen.
Door dat je woont in een buurt
maak je deel uit van een groep met mensen die toch één ding gemeen hebben
en dat is dat ze in een buurt samen wonen. Steeds meer activiteiten zie plaatsvinden een wijk of
buurt zoals op een ons bijvoorbeeld net een experiment gestart met een buurtbus
twee keer per half uur gaat er nu een buurt bus naar het ziekenhuis en ik zie
de bus nu weer rijden en de eerste weken zat er nog niet echt in
die bus.
Ik hoop van harte dat het experiment slaagt en dat we dus
kunnen zien dat er behoefte aan is en dat we door een hele kleine
busverbinding de mobiliteit van met name ook oudere mensen weer beter maken.
Daar hoop je dan zo op. Dat het experiment slaagt en dat
er genoeg mensen zijn die op tijd bedenken “ik kan ook de bus nemen”.
Dat zijn dingen die spelen in de in een buurt en het was wel heel erg leuk,
afgelopen vrijdag waren we uitgenodigd bij mensen
hier in de buurt en daar waren ook mensen aanwezig die niet in de buurt
woonden. Dan merk je hoe je over koetjes en kalfjes uit de buurt met elkaar spreekt. Want wij krijgen vanaf januari te maken met speciale afvalcontainers voor plastic en het
restafval dat moeten we met de hand meenemen in een plastic zak naar een
container die ergens om de hoek staat.
Even verderop staat. Die container was eerst nog gewoon onze huiscontainer, dus het wordt een beetje omgegooid. We krijgen nu een container voor papier.
voor plastic en voor (moet ik even denken..) groen.
Ja voor groenafval. Dus drie containers krijgen we. Het restafval dat moet je
dus dumpen in een container ergens om de hoek van de straat.
wel heel erg leuk van… “ja… hoe ga jij dat dan doen?” en die mensen die wonen dus
tegenover de plek waar de container plaats verscheen. Waar je naartoe moet
lopen. Die waren minder blij daarmee. omdat ze een container voor hun deur, voor hun neus
kregen. Dan heb je het al snel over het tankstation.
Dat het tankstation binnenkort onbemand gaat worden en dat er een nieuwe
huurder is gevonden om in de tankstation toch iets op te gaan zetten.
Buurt roddels of de buurt wetenswaardigheden. Het is niet negatief bedoeld het roddelen. Buurtwetenswaardigheden die bespraken we met elkaar. Zo leuk om dan even de nieuwtjes uit te wisselen en je bent op de hoogte wat er speelt in je buurt. Je voelt je betrokken en je voelt dat de verbinding is. Misschien herken je het wel. Dat je ook de laatste jaren wel meer behoefte hebt om iets met de buurt
te hebben.
Al is het maar een gevoel dat je hun soort saamhorigheid hebt.
Een buurt is toch ook iets waar gaan een kader omheen zit.
Het is niet een stad. Een buurt maakt een deel uit van de stad of de plaats waar
je in woont of dorp waar je woont.
Dat had je denk ik 20 jaar geleden veel minder dan nu. Een buurt toch wel
heel erg belangrijk Ik ben de reuze benieuwd hoe jij daar
zelf over denkt en of je ook dingen opvallen in de buurt. De buurt app.
bijvoorbeeld.
Mijn buurvrouw die zij “Ben je al lid van de buurt app.”?
Je gebruikt het met allerlei dingen. Als iets eigenaardigs in de buurt zich voorvalt,
dan wordt dat er daar op gemeld, maar ook dingetjes die je
kwijt zou willen aan een van je buren of die je uit zou willen lenen. Waar andere mensen
gebruik van kunnen maken, dat kun je ook op de buurt app. kwijt. Ik heb haar
eigenlijk nog steeds niet gevraagd hoe het nou lid wordt van die buurt app.,
maar dat is ook iets wat in opkomst is en waar behoefte aan is.
Wat heel prettig werkt. Vroeger kon je dat gewoon niet omdat je geen app.
had. Kon dat systeem niet gemaakt worden.
Nu kan dat wel. Nu kun je daar wel van deel uitmaken en kun je heel makkelijk
met elkaar informatie uitwisselen. Je buurt ook een beetje veiliger maken.
Beter betrokken. Om nou nog eens even terug te komen op de
wandelingen die ik maak. Omdat ik 2 honden heb, Max en Anton,
wandel ik heel veel. Wandelingen kunnen diverse functies
hebben. Je kunt gewoon wandelen om de honden uit te laten, maar je kunt ook een
wandeling maken om te ontspannen. Een wandeling maken om je podcast te
luisteren en een wandeling maken om te genieten van je buurt en van het mooie
weer.
Dat heb ik vandaag gedaan. Genieten van het mooie weer. Me echt laten inspireren het wordt mooi weer en echt even lekker buiten. Met name in de winter is dat heel erg fijn dan geniet je van
van de zon die de even is ben ik altijd heel erg
opmerkzaam van oh…. nu kan ik even licht pakken met name in donkere dagen voor
kerstmis is dat heel erg fijn. Soms dan maak ik een wandeling om inspiratie
op te doen of om eventjes te bewegen dan ben ik bewuster bezig met sneller loper,
sneller wandelen. Dus iedere wandeling heeft ook weer z'n functie. Ik merk dat je heel snel met het wandelen
terugvalt in een soort routine.
Dus, dat ik dan dezelfde route pak als dat ik
eerder ook al deed. Af toe heb ik het idee van ‘ik wil is vernieuwing'. Ik ga
nieuwe route verzinnen en dan ga ik lopen, lopen, lopen,
en dan ga ik ergens afslaan waar ik normaal nooit afsla. Dat voelt dan op
dat moment ook heel erg fijn. Een soort inspiratiewandeling maken of zo.
Het is maar hoe je het zelf ziet. Soms blijft die route voor langere tijd bestaan.
Dan ik denk “Ach ik heb gewoon echt een nieuw route uitgevonden.”
Soms verdwijnt hij ook weer omdat het toch niet fijn loopt. Dat het toch niet de ideale route is die ik dan loop.
Ik heb een keus, om te lopen in het bos wat hier echt 50 meter verderop is,
of door de stad te wandelen. Ik kan zelfs ook nog een
keuze maken om door het weiland te wandelen en dat geeft ook weer een hele
andere dimensie.
Soms, als het net voorjaar is, dan heb ik behoefte aan
warmte buiten en ik dan denk ik “ik kan nog net niet zonder jas lopen”. Als ik dan
een bepaalde route neem die over het zandpad gaat, dan kan ik al wel mijn jas
uit doen en dan kan ik zo heerlijk genieten van de warmte die dan daar
straalt. Is het een hele warme dag is dan ontwijk ik die route en neem het
juist een route door het bos die lekker koel is en waar ik lekker onder de bladeren van
de bomen mezelf kan verschuilen. Vaak hebben de routes ook te maken
met een soort mood waarin ik leef.
ja ik denk dat het wel te maken heeft met hoe het me op dat moment van de
dag voel. Hoe ik ga wandelen. Hoe ik daarvan geniet. Soms dan wandel ik ook
wel gewoon dezelfde route. Gewoon lekker eventjes verstand-op-nul
en gewoon wandelen. Dan pak ik een route die ik ook veel vaker loop en waar
ik gewoon m'n rondje lopen en dan huis kom en denk: ” Zo, ik heb het weer gehad”.
Een heel enkele keer dan komt het ook voor dat echt helemaal geen zin om te
wandelen heb. Dan moet ik wel de honden uitlaten , maar heb geen zin om te
wandelen. Dat is wel eens zo als het heel erg koud
is of als het heel erg regent. Alhoewel. Ik heb een heerlijke jas waarin ik me
kan verschuilen en een regenhoedje. Ik heb niet heel vaak last van de regen,
maar het kan wel eens voor zo snijdende regen zijn die echt overal binnen waait.
Ik moet je trouwens vertellen dat ik hele mooie laarzen heb
waarin ik wandel. Ik ben zo blij met mijn laatste aankoop van mijn laarzen. Die ik
voor mijn verjaardag heb gekregen. Verjaardag geld had ik gekregen. Daar heb
ik laarzen van gekocht. Die laarzen passen zo heerlijk. De laarzen die ik
hiervoor had daar had ik nog een beetje een uitslippende
hiel. Nu passen ze super goed, dus ik kan er lekker op wegstappen. Doordat
het laarzen zijn hoef ik ook niet bang te zijn dat ik in plassen loop of wat dies meer zei.
Het is gewoon heerlijk om in te lopen.
Goede wandelkleding is denk ik echt wel een vereiste. Ik moet je echt
iets bekennen, ik heb een jas die ik echt al zóóó lang op de kapstok heb hangen….
Dat is echt schandalig, maar ik doe ieder jaar weer aan, maar
ik heb nu zoiets van ‘daar moet een eind aan komen'. Het kan echt niet meer.
Die regenjas die ik aan heb. Alleen, ik kan er geen afscheid van nemen.
Hij zit zo hoe fijn. Het is een waxjas. Het is er echt een hele lange jas,
waar je jezelf lekker in kunt verschuilen.
Die net niet te warm is en te koud.
Heerlijk is dat. Dat is hoe ik naar buiten ga ,met meestal een sjaal daar nog
overheen. Want een sjaal vind ik altijd lekker in de winter. Die is tegen
de tocht en houd mijn nek warm. Vind het lekker om in te lopen.
Dat is eigenlijk de outfit die ik aan doe tijdens het wandelen.
Paraplu neem ik niet heel vaak mee. Ook omdat ik met twee honden
loop. Als ik alleen loop te wandelen dan is een paraplu niet echt handig.
Wat ik soms meeneem is een fluitje, om de hond weer te kunnen teruggeroepen. dat
is een knal roze fluitje, wat ik om mijn nek hang. En hondenkoekjes heb ik bij
me. Ja, dat is het wel. Ik neem niet heel veel mee naar het bos.
Wel neem ik altijd een zakdoek mee, want ik heb een druipneus die ik vaak in de
winter krijg en dan kan ik mijn neus snuit onderweg.
Ja dat is eigenlijk wel mijn dagelijkse wandel outfit om voor de
broodnodige inspiratie een rondje om te lopen.
Ik ben reuze benieuwd of jij dagelijkse rituelen hebt. dit is
eigenlijk wel een dagelijkse ritueel. Dat wandelen. Of je ook zoiets hebt. Of
dat je jezelf hierin misschien ook wel herkend in het verhaal wat ik heb gedaan.
Ik vond het eigenlijk wel heel leuk om deze vrij korte
podcast episode op te nemen.
En ja, gewoon een eindje met je op te lopen
vandaag. Misschien is het wel voor herhaling vatbaar en ga ik zelfs ook wel
een keer een echt een wandeling maken zoals father Roderick doet in ‘The Walk'.
en kijken hoe dat bevalt. Kijken wat ik tegen kom onderweg en
dat ik dat aan je kan vertellen. Dat ik daar mijn podcast episode mee maak, maar
voor alsnog heb ik het zo gedaan. Hier zittend in mijn studio achter de
microfoon. Ik hoop dat je hebt genoten.
Een stukje met me hebt meegelopen in deze podcast de episode. Ik wens je alle goeds en
tot een volgende keer.
dit was de trend bubbels podcast wil je geen episode missen abonneer je dan
of kijk op de website trendbubbels.nl.
Bedankt voor het luisteren
Bedankt voor het luisteren naar deze episode van de Trendbubbles podcast.
Heb je een reactie op deze podcast aflevering, of heb je een vraag die je wilt stellen? Misschien heb je zelf ervaring met dit onderwerp en wil je graag jouw ervaringen delen. Laat hieronder jouw ervaringen achter.
Vond je het leuk om naar deze episode te luisteren, laat het anderen weten en deel je enthousiasme met behulp van de social media knoppen onderaan dit bericht.
Als je het leuk vindt kun je ook een review achterlaten voor de Trendbubbles Dutch Trends & Lifestyle Podcast op iTunes. Ratings en reviews zijn zeer welkom. Echt super tof als je dat wilt doen. Laat het me weten dat je een review hebt gedaan, dan kan ik je persoonlijk bedanken!
Heb je nog geen abonnement op de podcast, dan kun je dat op iTunes of SoundCloud doen, je krijgt dan automatisch updates als een nieuwe show online staat. Gratis.
Tot de volgende uitzending! Het is heel leuk dat steeds meer mensen gaan luisteren en deelnemen aan deze community.
Deze episode wordt gesponsord door:
Neem gewoon eens een kijkje op Creative Market, waar je een verzameling ziet van superleuke lettertypes. logo's, templates en meer.
Echt waar, je krijgt er gewoon keuzestress van, zoveel leuks zie je daar.
Om problemen te voorkomen bij commercieel gebruik: betaal gewoon het lettertype, dan krijg je nooit een claim.
De meeste lettertypes zijn echt niet duur.
En weet je, wil je iets speciaals, wat niet iedereen heeft?
Dan mag het toch wel iets kosten, toch?
Gratis premium artikelen
Als je jezelf inschrijft staan er iedere week zijn 6 premium artikelen gratis voor je klaar om te downloaden. Hier zitten echt hele mooie pakketten tussen. Voor info klik hier.
Muziek
Intro en Outro Muziek jingle:
Elly Kelner
Marielle Simons (Oliver Mewes op drums, Chris Hopkins Piano, Henning Gailing Contrabas)
Luister naar de show:
Abonneer je en geeft me een beoordeling en recensie!
Veel luisteraars vragen hoe ze zichzelf op iTunes kunnen abonneren en een beoordeling of recensie kunnen geven. Met een betrekkelijk nieuwe podcast zoals deze, zijn beoordelingen en reviews erg belangrijk. Niet alleen om hoog in de iTunes lijsten te komen staan, ook is het een manier om erachter te komen of jij als luisteraar tevreden bent over wat ik maak.
Op je computer
Ten eerste open je de iTunes app op je computer. Klik op Podcast helemaal bovenaan
- In de iTunes podcast pagina gebruik je het ‘zoekveld' in de rechterbovenhoek. Type hier: Trendbubbles.
- Klik op de logo-afbeelding van de Trendbubbles podcast show
- Van daaruit (zie de foto hierboven), kun je….
A) Abonneren
B) Beoordeel, maak de keuze om tussen de 1 en 5 sterren te geven
C) Recenseer, en laat een geschreven mening achter.
Abonneer op je mobiel
Bekijk de video en abonneer eenvoudig.
Alle beoordelingen waardeer ik heel erg. Super veel dank voor alle reviews die tot nu toe zijn geplaatst. Echt heel erg fijn. Hierdoor komt de podcast voor in de rubriek ‘Top Podcasts' (op dit moment op plaats 125) en kunnen nog meer mensen inspiratie opdoen doordat de podcast verspreid wordt.
En natuurlijk maak je de kans om vermeld te worden in een van de komende afleveringen. Geef een reactie op de blogpost of stel een vraag. Ik vind het echt leuk om wat van je te horen, en kom regelmatig terug op reacties van luisteraars.
Geef een reactie